Księga Wyjścia – Rozdział 12 cz. I

Pascha

W poprzednich rozdziałach omówiliśmy prawdziwą naturę świata. Zobaczyliśmy, że jesteśmy niewolnikami w królestwie szatana, w którym rodzimy się by umierać. Świat jest pogrążony w ciemności kłamstwa. Kontrolowany przez szatana i jego sługi. Zobaczyliśmy, że każdy człowiek nosi w sobie śmiertelną chorobę jaką jest grzech, który powoduje nasze grzeszne zachowania, które oddzielają nas od Boga. Zobaczyliśmy, że świat jest pełny ubóstwa, głupoty, niesprawiedliwości i trosk. Zobaczyliśmy, że cały świat jest skażony, zły i grzeszny. Cały świat zapomniał o Bogu i wyparł się Boga. Dlatego cały świat podlega sprawiedliwemu sądowi Bożemu.

Dlatego jesteś bez wymówki, człowieku, kimkolwiek jesteś, który osądzasz. W czym bowiem osądzasz drugiego, osądzasz samego siebie, ponieważ ty, który osądzasz drugiego, robisz to samo. Lecz wiemy, że sąd Boży jest według prawdy przeciwko tym, którzy robią takie rzeczy. Czy myślisz, człowieku, który osądzasz tych, którzy robią takie rzeczy, a sam je robisz, że ty unikniesz sądu Bożego? Czy gardzisz bogactwem jego dobroci, cierpliwości i nieskwapliwości, nie wiedząc, że dobroć Boga prowadzi cię do pokuty? Ty jednak przez swoją zatwardziałość i niepokutujące serce gromadzisz sobie samemu gniew na dzień gniewu i objawienia sprawiedliwego sądu Boga; Który odda każdemu według jego uczynków: Rz 2,1-6

Jak jest napisane: Nie ma sprawiedliwego, ani jednego; Nie ma rozumnego i nie ma nikogo, kto by szukał Boga. Wszyscy zboczyli z drogi, razem stali się nieużyteczni, nie ma nikogo, kto by czynił dobro, nie ma ani jednego. Grobem otwartym jest ich gardło, zdradzają swymi językami, jad żmij pod ich wargami. Ich usta pełne są przeklinania i goryczy; Ich nogi są szybkie do rozlewu krwi; Zniszczenie i nędza na ich drogach; A drogi pokoju nie poznali. Nie ma bojaźni Bożej przed ich oczami. A wiemy, że wszystko, co mówi prawo, mówi do tych, którzy są pod prawem, aby wszystkie usta zostały zamknięte i aby cały świat podlegał karaniu Boga. Rz 3,10-19

Jednak Bóg w swojej miłości posłał na świat swojego Syna Jezusa Chrystusa jako Baranka Paschalnego, który odkupił świat, cały świat. Każdy człowiek może skorzystać z odkupienia przygotowanego nam przez Boga. Każdy człowiek może doświadczyć Święta Paschy w swoim życiu.

Tak bowiem Bóg umiłował świat, że dał swego jednorodzonego Syna, aby każdy, kto w niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Bo Bóg nie posłał swego Syna na świat, aby potępił świat, lecz aby świat był przez niego zbawiony. Kto wierzy w niego, nie będzie potępiony, ale kto nie wierzy, już jest potępiony, bo nie uwierzył w imię jednorodzonego Syna Bożego. A potępienie polega na tym, że światłość przyszła na świat, lecz ludzie umiłowali ciemność bardziej niż światłość, bo ich uczynki były złe. J 3,16-19

Na tym polega miłość, że nie my umiłowaliśmy Boga, ale że on nas umiłował i posłał swego Syna, aby był przebłaganiem za nasze grzechy. 1J 4,10

A zostają usprawiedliwieni darmo, z jego łaski, przez odkupienie, które jest w Jezusie Chrystusie. Jego to Bóg ustanowił przebłaganiem przez wiarę w jego krew, aby okazać swoją sprawiedliwość przez odpuszczenie, w swojej cierpliwości, przedtem popełnionych grzechów; Aby okazać swoją sprawiedliwość w obecnym czasie po to, aby on był sprawiedliwym i usprawiedliwiającym tego, kto wierzy w Jezusa. Rz 3,24-26

Cały rozdział chciałbym omówić z perspektywy wersetu z Pierwszego Listu do Koryntian i niech ta myśl towarzyszy nam przez całe to studium. Niech Duch Święty pracuje w nas i objawia nam bogactwo Chrystusa jakie ukryte jest w tym wersecie i w całym dwunastym rozdziale Księgi Wyjścia.

Chrystus bowiem, nasza Pascha, został ofiarowany za nas. 1Kor 5,7b 

PAN powiedział jeszcze do Mojżesza i Aarona w ziemi Egiptu: Ten miesiąc będzie dla was początkiem miesięcy, będzie dla was pierwszym miesiącem roku. Wy 12,1-2

Miesiąc, w którym miała odbyć się pascha miał być początkiem miesięcy i początkiem roku, początkiem czegoś nowego. Już w pierwszych wersetach widzimy przełom jaki zapowiada Bóg. Doświadczenie usprawiedliwienia i nowo narodzenia  jest właśnie początkiem czegoś nowego, doświadczeniem nowego początku, nowej drogi i nowego życia. Życia zupełnie innego niż wcześniej. Życie chrześcijańskie zaczyna się od doświadczenia Paschy, bez tego doświadczenia nie ma nowego życia i nowego początku, nie ma nowej i żywej drogi(Hbr 10,20). Doświadczenie Paschy kończy życie w Adamie i zaczyna wieczne życie w Chrystusie.

Powiedzcie całemu zgromadzeniu Izraela: Dziesiątego dnia tego miesiąca każdy weźmie sobie baranka dla rodziny, jednego baranka dla domu. Wy 12,3

Z wersetów tych dowiadujemy się, że pragnieniem Boga nie jest zbawianie jednostek ale całych rodzin. Baranek przeznaczony był dla rodziny a nie dla pojedynczej osoby. Jednostką Bożego zbawienia jest rodzina. Jest to zasada i obietnica, którą możemy zastosować przez wiarę. Zasadę tę możemy zobaczyć zarówno w Starym jak i Nowym Testamencie.

- Zbawiony został cały dom Noego (Rdz 7,1;13)

- Zbawiona została Rachab i dom jej ojca(Joz 2,12-13 i 6,24-25)

- Zbawienie przyszło do domu Zacheusza (Łk 19,5-9)

- Zbawiony został Korneliusz i wszyscy, którzy byli w jego domu i słuchali słowa(Dz 10,24;44 i Dz 11,13-14)

- Zbawiony został cały dom Lidii (Dz 16,14-15)

- Zbawiony został cały dom strażnika więziennego(Dz 16,32-33)

- Zbawiony został dworzanin i cały dom jego (J 4,53)

Biblia wyraźnie wskazuje na to że Bóg pragnie zbawiać całe domy i rodziny. Być może podczas głoszenia nie opieramy się na tej Bożej prawdzie i dlatego ograniczamy Boga. Osobiście uważam, że kiedy ktoś zostaje zbawiony, jego dom również zostaje zbawiony i jest to obiektywny fakt. Natomiast subiektywne doświadczenie zbawienia poszczególnych członków rodziny przychodzi z czasem. Mogę zaświadczyć z własnego doświadczenia, że po tym jak ja zostałem zbawiony, moja żona również została zbawiona po niedługim czasie. Bóg pragnie jedności w małżeństwach, w domach i w kościele.

A jeśli rodzina jest zbyt mała, aby zjeść baranka, niech dobierze go razem z sąsiadem, który jest najbliższy jej domu, według liczby dusz, naliczywszy tyle osób, ile mogłoby zjeść baranka. Wy 12,4

Jest to cudowny werset, który pokazuje, że Chrystus jako mały baranek nigdy nie jest za mały na całą rodzinę. To rodzina może być za mała na baranka. Jeśli mamy małą rodzinę Chrystus wystarczy na małą rodzinę, jeśli mamy duża rodzinę Chrystus również wystarczy na dużą rodzinę, a jeśli nasza rodzina połączy się z rodziną sąsiada to Chrystus również wystarczy. Odnosząc to do mojego doświadczenia, tym co ogranicza Chrystusa jako baranka jestem ja sam. Dlaczego moja rodzina i mój sąsiad i jego rodzina nie jest jeszcze zbawiona? Być może nic nie wiedzą o baranku, który wystarczy dla wszystkich…

Wasz baranek ma być bez skazy, jednoroczny samiec. Weźmiecie go spośród owiec albo kóz. Wy 12,5

Baranek miał być bez skazy. Być bez skazy to znaczy być doskonałym, bez grzechu i bez winy. Aby ustalić czy baranek jest bez skazy musiał zostać zbadany. Te wersety wypełniły się całkowicie w naszym Panu Jezusie, który jest Barankiem, który gładzi grzechy świata(J 1,29). W 20 rozdziale Ew. Łukasza arcykapłani, uczeni w piśmie i saduceusze testowali prawdziwego Baranka Paschalnego. Następnie Jezus był przesłuchiwany i sądzony przez Wysoka Radę(Łk 22,66-71); przez Piłata(23,1-5) i przez Heroda(23,8-11). Po tych wszystkich przesłuchaniach Piłat wydał wyrok: Jezus jest bez winy, jest barankiem bez skazy.

A Piłat, zwoławszy naczelnych kapłanów, przełożonych oraz lud; Powiedział do nich: Przyprowadziliście mi tego człowieka jako podburzającego lud. Otóż ja przesłuchałem go wobec was i nie znalazłem w tym człowieku żadnej winy w sprawach, o które go oskarżacie; Ani też Herod. Odesłałem was bowiem do niego i nie znalazł w nim nic, co zasługiwałoby na śmierć. Łk 23,13-15

Naszym zbawicielem może zostać tylko ktoś kto jest bez skazy, bez grzechu. Tylko sprawiedliwy może usprawiedliwić niesprawiedliwego. Baranek miał być również jednorocznym samcem dlatego jest barankiem czyli jagnięciem. Samiec wskazuje na życie męskie, które jest zdolne do wypełnienia bożej woli. Tak jak Jezus, który z jednej strony w doskonały sposób wypełnił wolę Ojca a przy tym był pokorny jak baranek czy jagnię prowadzone na rzeź. (Barankiem czy jagnięciem nazywa się młode owce do jednego roku.)   

Uciśniony i gnębiony, ale nie otworzył swoich ust. Jak baranek na rzeź prowadzony i jak owca przed tymi, którzy ją strzygą, zamilkł i nie otworzył swoich ust. Iz 53,7

„Weźmiecie go spośród owiec albo kóz” Izraelici mogli wziąć albo baranka albo koziołka. Baran reprezentuje dobro i niewinność a kozioł zło i grzech(Zobacz Mt 25,32-33 i Kpł 16). Tak jak Chrystus, który jako baranek z jednej strony jest niewinny i bez grzechu na krzyżu stał się kozłem, który poniósł nasze grzechy i stał się grzechem.

On bowiem tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w nim stali się sprawiedliwością Bożą. 2Kor 5,21

Będziecie go strzegli aż do czternastego dnia tego miesiąca, a wtedy całe zgromadzenie Izraela zabije go pod wieczór. Wy 12,6

Po pierwsze wersety te wskazują na dzień w którym miał zostać zabity Mesjasz a po drugie przez kogo miał zostać zabity. Baranek miał zostać zabity 14 dnia pierwszego miesiąca Nissan w dniu kiedy izraelici mieli świętować Paschę. Z Ew. Jana dowiadujemy się, że ukrzyżowanie Jezusa miało miejsce w święto Paschy.

Po tych słowach znów wyszedł(Piłat) do Żydów i stwierdził: Ja w Nim nie znajduję żadnej winy. Uzgodniliśmy jednak, że wypuszczam wam na Paschę jednego więźnia. J 18,38-39 SNP

A było to w Dniu Przygotowania Paschy, około południa. Wtedy powiedział do Żydów: Oto wasz król! A oni zawołali: Precz! Precz! Na krzyż z Nim! Piłat zapytał: Mam ukrzyżować waszego króla? J 19,14-15 SNP

Natomiast z Ew. Mateusza dowiadujemy się, że to całe zgromadzenie Izraela było odpowiedzialne za śmierć Jezusa.

Tymczasem naczelni kapłani i starsi namówili tłumy, aby prosiły o Barabasza, a domagały się stracenia Jezusa. Namiestnik zapytał ich: Którego z tych dwóch chcecie, abym wam wypuścił? A oni odpowiedzieli: Barabasza. Piłat zapytał ich: Cóż więc mam zrobić z Jezusem, którego nazywają Chrystusem? Odpowiedzieli mu wszyscy: Niech będzie ukrzyżowany! Namiestnik zaś zapytał: Cóż właściwie złego uczynił? Lecz oni jeszcze głośniej wołali: Niech będzie ukrzyżowany! Gdy Piłat zobaczył, że nic nie osiąga, ale przeciwnie, zamieszanie staje się większe, wziął wodę i umył ręce przed tłumem, mówiąc: Nie jestem winny krwi tego sprawiedliwego. To wasza sprawa. A cały lud odpowiedział: Krew jego na nas i na nasze dzieci. Mt 27,20-25

Jeśli chodzi o ukrzyżowanie Mesjasza Stary Testament wyraźnie wskazuje takie szczegóły jak dzień i miesiąc w którym Mesjasz zostanie zabity, przez kogo zostanie zabity, miejsce w którym zostanie zabity oraz wiele, wiele innych szczegółów dotyczących śmierci Mesjasza. Jest to niepodważalny dowód na to, że biblia jest prawdziwa i że jedynym Mesjaszem może być tylko Jezus.

Potem wezmą z jego krwi i pokropią oba węgary i nadproże domu, w którym będą go spożywać. I będą jeść tej nocy mięso pieczone przy ogniu i przaśny chleb; będą je jeść z gorzkimi ziołami. Wy 12,7-8

W tych wersetach możemy wyróżnić krew i mięso baranka oraz przaśny chleb i gorzkie zioła. Mamy baranka, który reprezentuje życie zwierzęce, które jest dla odkupienia; chleb wytwarzany ze zboża i zioła, które reprezentują życie roślinne, które jest dla zradzania, udzielania i pomnażania życia. Ponadto widzimy również dom, który jest kwestią pozycji i drzwi przez które wchodzimy do domu. Baranek, chleb, dom i drzwi są typami Chrystusa. Baranek jest dla poradzenia sobie z grzechem, chorobą, śmiercią i szatanem. Chleb jest dla udzielenia życia wiecznego i codziennego zaopatrzenia w życie Chrystusa. Dom jest kwestią pozycji - znajdujemy się w Chrystusie a drzwi są brama przez, którą wchodzimy w Chrystusa.

Baranek pieczony w ogniu to Chrystus, który na swoim ciele poniósł nasze grzechy i choroby na krzyż. To Chrystus na, którego spadł ogień sądu Bożego za nasze występki i nasze nieprawości.

Wzgardzony i odrzucony przez ludzi; mąż boleści i doświadczony cierpieniem. I przed nim ukrywaliśmy jakby swoją twarz; wzgardzony tak, że mieliśmy go za nic. Zaprawdę on wziął na siebie nasze cierpienia i nosił naszą boleść. A my uważaliśmy, że jest zraniony, uderzony przez Boga i utrapiony. Lecz on był zraniony za nasze występki, starty za nasze nieprawości. Kara dla naszego pokoju była na nim, a jego ranami zostaliśmy uzdrowieni. Wszyscy jak owce zbłądziliśmy, każdy z nas zboczył na swą drogę, a PAN włożył na niego nieprawość nas wszystkich. Uciśniony i gnębiony, ale nie otworzył swoich ust. Jak baranek na rzeź prowadzony i jak owca przed tymi, którzy ją strzygą, zamilkł i nie otworzył swoich ust.[..] Z udręki swojej duszy ujrzy owoc i nasyci się. Mój sprawiedliwy sługa swoim poznaniem usprawiedliwi wielu, bo sam poniesie ich nieprawości. Dlatego dam mu dział wśród wielkich, aby dzielił się zdobyczami z mocarzami, ponieważ wylał swoją duszę na śmierć. Został zaliczony do przestępców, sam poniósł grzech wielu i wstawił się za przestępcami. Iz 53,3-7; 11-12

Kulminacją cierpień Chrystusa na krzyżu było przelanie krwi dla odkupienia świata w którym zawiera się pojednanie, usprawiedliwienie, oczyszczenie, uświęcenie i zwycięstwo przez krew Chrystusa.

Wiedząc, że nie tym, co zniszczalne, srebrem lub złotem, zostaliście wykupieni z waszego marnego postępowania przekazanego przez ojców; Lecz drogą krwią Chrystusa jako baranka niewinnego i nieskalanego; 1P 1,18-19

A zostają usprawiedliwieni darmo, z jego łaski, przez odkupienie, które jest w Jezusie Chrystusie. Jego to Bóg ustanowił przebłaganiem przez wiarę w jego krew, aby okazać swoją sprawiedliwość przez odpuszczenie, w swojej cierpliwości, przedtem popełnionych grzechów; Rz 3,24-25

Myślę, że zobaczyliśmy Chrystusa jako baranka, który dostarczył swojej krwi dla usprawiedliwienia i pojednania oraz pieczonego mięsa dla naszego posilenia w czasie choroby i niemocy. Kolejnym aspektem Paschy jest życie roślinne, które jest dla zradzania, udzielania i pomnażania, reprezentowane przez przaśny chleb i zioła. Kiedy Jezus umarł na krzyżu a żołnierz przebił jego bok, z jego boku wypłynęła krew i woda. Tak jak krew baranka była dla odkupienia tak woda jest dla udzielenia życia. Pismo mówi, że życie jest we krwi(Kpł 17,11). W momencie kiedy krew została przelana na krzyżu, wieczne życie Chrystusa zostało uwolnione i Chrystus stał się Duchem ożywiającym(1Kor 15,45), który zradza wielu synów. Chrystus jest ziarnem pszenicznym, które wpadło w ziemie i musiało obumrzeć, żeby wydać obfity plon(J 12,24). Chrystus jest chlebem życia, którym możemy się karmić każdego dnia(J 6,48). W momencie, w którym uwierzyliśmy w Chrystusa nie tylko zostaliśmy pojednani i usprawiedliwieni przez krew ale otrzymaliśmy wieczne życie Chrystusa jako chleb i staliśmy się częścią tego zbiorowego chleba.  Przed krzyżem Jezus Był barankiem, po krzyżu Jezus jest chlebem. Funkcją Baranka było odkupienie, które dokonało się na krzyżu. Dziś Chrystus nie potrzebuje już więcej umierać ponieważ była to jednorazowa doskonała ofiara złożona raz na zawsze. Jezus wykonał swoją misję jako baranek i dziś jest dla nas chlebem. Przed krzyżem był tylko jeden baranek prawdziwy człowiek i prawdziwy Bóg Jezus Chrystus i nikt nie mógł być częścią baranka. Po krzyżu Jezus jest dla nas chlebem życia i każdy wierzący jest częścią tego chleba i ma udział w chlebie życia. Dziś kościół jest ciałem Chrystusa pełniąc funkcję chleba a nie funkcję baranka, ponieważ funkcja baranka zakończyła się dwa tysiące lat temu. W tym chlebie, który łamiemy na wspólnych spotkaniach znajdują się wszystkie błogosławieństwa, które Chrystus „wywalczył” dla nas na krzyżu jako baranek. Wszystkie błogosławieństwa dziś dla nas dostępne są w Chrystusie jako Chlebie przez to że Chrystus wypełnił swoją misję jako baranek. Kościół głosi wykonane dzieło Chrystusa jako Baranka dla zradzania, udzielania i pomnażania Chrystusa.

Kielich błogosławieństwa, który błogosławimy, czy nie jest wspólnotą krwi Chrystusa? Chleb, który łamiemy, czy nie jest wspólnotą ciała Chrystusa? My bowiem, choć liczni, jesteśmy jednym chlebem i jednym ciałem, bo wszyscy jesteśmy uczestnikami jednego chleba. 1Kor 10,16-17

Baranek i przaśny chleb miał być spożywany z gorzkimi ziołami. W momencie kiedy uwierzyłeś w Pana doświadczyłeś wolności związanej z odkupieniem i radości z nowego życia ale to wszystko było również zmieszane z gorzkim ziołami, z żalem i pokutą, które towarzyszą nawróceniu.

Nie jedzcie z niego nic surowego ani ugotowanego w wodzie, lecz tylko upieczone przy ogniu, z jego głową, nogami i wnętrznościami. Wy 12,9

Jeść baranka to przyjmować w siebie prawdę o Chrystusie i samego Chrystusa. Izraelici mieli jeść baranka upieczonego w ogniu. Jak już wcześniej wspomnieliśmy pieczenie w ogniu symbolizuje sąd Boży jaki spadł na Chrystusa na krzyżu za nasze grzechy. Chrystus stał się naszym zastępcą i wziął na siebie całą karę za nasze grzechy. Sprawiedliwość Boża wymaga kary za grzech, a Jezus na krzyżu wziął całą karę na siebie abyśmy my już nie musieli być ukarani. Ponadto Chrystus cierpiał na krzyżu nie tylko dla naszego usprawiedliwienia ale również dla naszego uzdrowienia. Nawet nie potrafimy sobie wyobrazić jak straszne cierpienia fizyczne i psychiczne przeszedł Chrystus na krzyżu(zobacz Ps 22;69;102). Jednak to wszystko zrobił dla ciebie i dla mnie.

On nasze grzechy na swoim ciele poniósł na drzewo, abyśmy obumarłszy grzechom, żyli dla sprawiedliwości; przez jego rany zostaliście uzdrowieni. 1P 2,21-24

„Jezus na krzyżu nie tylko wziął na siebie nasze grzechy, On stał się grzechem, abyśmy mogli stać się w Nim Bożą sprawiedliwością (2 Kor 5,2). Wziął na siebie również nasze niemoce i choroby nasze nosił na swoim ciele( Iż 53,4, Mt 8,17). Każdy guz, każdy złośliwy nowotwór, każde zniekształcenie, każdy reumatyzm, artretyzm, każdy rodzaj choroby zaniósł w swoim ciele na krzyż.[…] Jako że nasze grzechy spotkały się z kara na ciele naszego zastępcy, jest dla Boga rzeczą niesprawiedliwą, żeby karać za te same grzechy podwójnie. Boża świętość i sprawiedliwość są dziś po naszej stronie, domagając się naszego usprawiedliwienia, przebaczenia, uzdrowienia i uwolnienia.” J. Prince, Moc Wieczerzy Pańskiej, str. 50, Szaron

Cierpiący Chrystus, ukrzyżowany pod Bożym sądem za nasze grzechy, niosący na krzyż nasze choroby to właśnie Baranek pieczony na ogniu. To właśnie taką prawdę o Chrystusie powinniśmy przyjmować i głosić. Baranek miał być upieczony w całości z głowa, nogami i wnętrznościami. Myślę, że wskazuje to na przyjmowanie całej prawdy o Chrystusie jako pieczonym baranku. Niektórzy mogą wierzyć w to że Jezus umarł za ich grzechy ale nie wierzą, że umarł za ich choroby. Dlatego powinniśmy wierzyć w każdy aspekt pieczonego baranka, o którym mówi biblia.

Niektórzy ludzie uważają Jezusa za bardzo ważną postać i wzór moralności jednak nie wierzą w odkupienie, którego dokonał. To właśnie jest jedzenie baranka na surowo. Dobrym przykładem jedzenia na surowo baranka są wypowiedzi na temat Jezusa znanych historyków i humanistów.

  „Jestem historykiem, a nie wierzącym, ale muszę wyznać jako historyk, że ten ubogi kaznodzieja z Nazaretu bezsprzecznie znajduje się w centrum historii. Jezus Chrystus jest najważniejszą postacią w całej historii.” Wells, H.G. (1917). „Preface”. God the Invisible King. London: Cassell

„Dla mnie był on najwspanialszym nauczycielem, jakiego ludzkość kiedykolwiek miała.” Mahatma Gandhi

Natomiast są również tacy ludzie, którzy uznają śmierć Jezusa na krzyżu jednak traktują ją jako męczeństwo dla idei. Uważają, że śmierć Jezusa była prześladowaniem i męczeństwem ale nie za ich grzechy. Ci ludzie spożywają baranka gotowanego w wodzie. Gotowanie w wodzie symbolizuje cierpienia, jednak brak jest pieczenia świętym ogniem sądu Bożego. Jeśli prześledzimy co działo się z Jezusem na krzyżu to raczej zobaczymy „pieczenie” w ogniu niż „gotowanie” w wodzie.

Rozpłynąłem się jak woda i rozłączyły się wszystkie moje kości; moje serce stało się jak wosk, roztopiło się w moim wnętrzu. Moja siła wyschła jak skorupa, a mój język przylgnął do podniebienia; położyłeś mnie w prochu śmierci. Ps 22,14-15

Potem Jezus, widząc, że już wszystko się wykonało, aby się wypełniło Pismo, powiedział: Pragnę. J 19,28

W poprzednim rozdziale mówiliśmy o drugiej śmierci, którą jest jezioro ognia oraz o Hadesie, w którym bogacz cierpiał z powodu płomieni i pragnienia. Na nasze szczęście Jezus przeszedł przez cierpienie ognia na krzyżu i został upieczony ogniem sądu Bożego za nas, dlatego każdy, kto spożyje pieczonego baranka jest wolny od jeziora ognia i sądu Bożego związanego z grzechem. 

Nie zostawicie z niego niczego do rana; a jeśliby coś z niego zostało do rana, spalicie to w ogniu. Wy 12,10

Myślę, że werset ten wypełnił się proroczo kiedy ciało Jezusa zostało zdjęte wieczorem z krzyża i nie pozostało na krzyżu do rana(J 19,31; Mk 15,42-46). Ponadto myślę, że niepozostawianie mięsa z ofiary paschalnej do rana wskazuje na to, że jednym z aspektów jest dziękczynienie za Chrystusa, którego możemy codziennie doświadczać w nowy, świeży sposób. Przepis niepozostawiania niczego do rana odnosił się również do manny z nieba(Wy 16,19) i mięsa dziękczynnej ofiary pokoju(Kpł 7,15). Bóg codziennie chce nas zaopatrywać w Chrystusa w nowy, świeży sposób(manna). Dlatego codziennie mamy nowe i świeże powody do dziękczynienia Bogu za Chrystusa(ofiara dziękczynna).

(Osobiście uważam, że ofiarowanie Baranka paschalnego zawiera w sobie wszystkie aspekty późniejszych ofiar z księgi kapłańskiej. Chrystus jako baranek paschalny stał się ofiarą całopalna dla zadowolenia Boga, ofiarą z posiłków dla naszej radości i posilenia, ofiarą za grzech bo stał się grzechem i pokonał grzech, ofiarą za przewinienia bo nasze grzechy zostały zmazane oraz ofiarą pokoju bo świat ze sobą pojednał.)

Tak oto będziecie go spożywać: Wasze biodra będą przepasane, obuwie na waszych nogach i laska w waszym ręku. Będziecie go jeść pośpiesznie. To Pascha PANA. Wy 12,11

Wersety te wskazują, że ci którzy spożywają Paschę, stają się częścią Bożej armii. Przepasane biodra, buty na nogach, laska w ręku oraz spożywanie w pospiechu są działaniami wykonywanymi przez wojsko. Żeby lepiej to zrozumieć zobaczmy na wersety z Listu do Efezjan:

Dlatego weźcie pełną zbroję Bożą, abyście mogli przeciwstawić się w dzień zły, a wykonawszy wszystko, ostać się. Stańcie więc, przepasawszy wasze biodra prawdą, przywdziawszy pancerz sprawiedliwości; I obuwszy nogi w gotowość ewangelii pokoju.[…] Załóżcie też hełm zbawienia i weźcie do ręki miecz Ducha, którym jest słowo Boga Ef 6,13-15; 17

Izraelici po spożyciu paschy mieli wyjść w zastępach, które również wskazują na wyjście jako armia. Doświadczenie Paschy rozpoczyna nowy okres w naszym życiu. Stajemy się częścią armii Bożej. Zestawiając ze sobą fragmenty z Księgi Wyjścia i Listu do Efezjan widzimy, że nasze biodra mają być przepasane prawdą, buty na naszych nogach są Ewangelią pokoju na której stoimy, a laska w ręku jest symbolem władzy i autorytetu. Dzięki doświadczeniu Paschy możemy zacząć doświadczać Chrystusa jako prawdy i pokoju oraz korzystać z Jego autorytetu. Jest to nic innego jak przyoblekanie się w nowego człowieka, którym jest Chrystus. Tylko w Chrystusie możemy toczyć dobry bój i walkę z nadziemskimi władzami. W Chrystusie jako nowym człowieku, jako naszej zbroi Bożej, który jest naszym pokojem i prawdą.

Lecz teraz w Chrystusie Jezusie wy, którzy niegdyś byliście daleko, staliście się bliscy przez krew Chrystusa. On bowiem jest naszym pokojem, on, który z obydwu uczynił jedno i zburzył stojący pośrodku mur, który był przegrodą; Znosząc przez swoje ciało nieprzyjaźń, prawo przykazań wyrażone w przepisach, aby z dwóch stworzyć w samym sobie jednego nowego człowieka, czyniąc pokój; I aby pojednać z Bogiem obydwu w jednym ciele przez krzyż, zgładziwszy przez niego nieprzyjaźń. Ef 2,13-16

Wy jednak nie tak nauczyliście się Chrystusa, bo przecież to Jego usłyszeliście i w Nim was pouczono, jako że prawda jest w Jezusie. Wiecie, że macie zedrzeć z siebie starego człowieka, który hołdował dawnemu sposobowi życia i którego niszczyły zwodnicze żądze. Zamiast tego macie poddawać się odnowie w duchu waszego umysłu i oblec się w nowego człowieka, stworzonego według Boga w sprawiedliwości i świętości prawdy. Ef 4,21-24 SNP

Izraelici mieli spożywać Paschę z laską w ręku. Jak już wcześniej wspomnieliśmy w czwartym rozdziale tego opracowania, laska jest symbolem autorytetu. Tak jak Mojżesz dokonywał laską cudów przed faraonem w autorytecie Boga tak my po doświadczeniu Paschy otrzymaliśmy autorytet od Pana. Autorytet został przekazany kościołowi w konkretnym celu, w celu wprowadzania Królestwa Bożego na Ziemi. Myślę, że najzwięźlej wprowadzanie Królestwa Bożego na Ziemi opisuje Ew. Marka.

I powiedział do nich: Idźcie na cały świat i głoście ewangelię wszelkiemu stworzeniu. Kto uwierzy i ochrzci się, będzie zbawiony, ale kto nie uwierzy, będzie potępiony. A takie znaki będą towarzyszyć tym, którzy uwierzą: w moim imieniu będą wypędzać demony, będą mówić nowymi językami; Będą brać węże, a choćby wypili coś śmiercionośnego, nie zaszkodzi im; na chorych będą kłaść ręce, a ci odzyskają zdrowie. Mk 16,15-18

Gdyż tej nocy przejdę przez ziemię Egiptu i zabiję wszystko, co pierworodne w ziemi Egiptu, od człowieka aż do zwierzęcia, a nad wszystkimi bogami Egiptu dokonam sądu, ja, PAN. Wy 12,12

Jak już wspomnieliśmy w jedenastym rozdziale tego opracowania wszyscy rodzimy się w pierwszym, człowieku – Adamie i podlegamy pierwszej śmierci, jeśli umieramy w Adamie to podlegamy także drugiej śmierci. Jedynym rozwiązaniem jest znaleźć się w drugim zbiorowym człowieku którym jest Chrystus.

A ta krew będzie dla was znakiem na domach, w których będziecie. Gdy bowiem ujrzę krew, ominę was i nie dotknie was plaga zniszczenia, gdy będę zabijał w ziemi Egiptu. Wy 12,13

Z tych wersetów dowiadujemy się jak Bóg patrzy na nas kiedy doświadczamy Paschy, naszego usprawiedliwienia i nowego narodzenia. Izraelici znajdowali się w domach, których drzwi były pokryte krwią baranka. Bóg nie widział Izraelitów, widział dom i krew. Osobiście uważam, że dom jest symbolem Chrystusa, w którym my wierzący się znajdujemy a krew Chrystusa zaspokaja wymagania Bożego prawa, Bożej sprawiedliwości i świętości. Krew usuwa grzech. Bóg patrząc na nas widzi sprawiedliwego Chrystusa i widzi krew. Nie widzi żadnego naszego grzechu. Wszystkie nasze grzechy zostały zmazane świętą krwią Baranka!  Przez to że znajdujemy się w Chrystusie a nasze grzechy zostały zmazane krwią baranka jesteśmy usprawiedliwieni – staliśmy się sprawiedliwością Bożą w Chrystusie (całkowicie za darmo, przez wiarę, na zawsze).  Myślę, że w tym miejscu bardzo potrzebujemy przytoczyć wersety, które mówią o tym, że grzechy wierzących zostały zmazane, odpuszczone i zapomniane.

Oto w czasie pokoju zaznałem ciężkiej goryczy, ale z miłości do mojej duszy wyrwałeś ją z dołu zniszczenia, gdyż rzuciłeś za siebie wszystkie moje grzechy. Iz 38,17

Zmazałem twoje nieprawości jak obłok, a twoje grzechy jak mgłę. Nawróć się do mnie, bo cię odkupiłem. Iz 44,22

I nikt nie będzie już uczył swego bliźniego ani nikt swego brata, mówiąc: Poznaj PANA, bo wszyscy będą mnie znali, od najmniejszego aż do największego z nich, mówi PAN. Przebaczę bowiem ich nieprawość, a ich grzechów nigdy więcej nie wspomnę. Jr 31,34

Któż jest Bogiem jak ty, który przebacza nieprawość i daruje występek resztki swego dziedzictwa? Nie chowa swego gniewu na wieki, bo ma upodobanie w miłosierdziu. Odwróci się i zlituje się nad nami; pokona nasze nieprawości i wrzuci w głębiny morza wszystkie nasze grzechy. Mi 7,18-19

19Bóg bowiem był w Chrystusie, jednając świat z samym sobą, nie poczytując ludziom ich grzechów, 2Kor 5,19a

I was, gdy byliście umarłymi w grzechach i w nieobrzezaniu waszego ciała, razem z nim ożywił, przebaczając wam wszystkie grzechy; Wymazał obciążający nas wykaz zawarty w przepisach, który był przeciwko nam, i usunął go z drogi, przybiwszy do krzyża; Kol 2,13-14